साहित्य
गजल
ज्वाला
ओम आचार्य
छँदै छैन प्याला भरेको तमासा
न देखिन्छ छरेको निराशा ।
मुना छैन पत्ता पलाएन यौटै
उड्यो दीप्त ऊर्जा नभेटेर भाषा ।
चिताभित्र काया धुवाँ उड्छ जल्दै
दिएको छ पीडा सधैँ झुक्छ आशा ।
बिते काल धेरै उडे स्वप्न पूरै
गरे घात सारा छलाएर पासा ।
घरी आँसु खस्ने परेली भिजाई
कथा ओम सुन्दै व्यथा लेख्छ मासा ।
(अर्घाखाँची)
प्रकाशित मिति: शनिबार, फागुन ३, २०८१ १०:२२
प्रतिक्रिया दिनुहोस्
सम्बन्धित समाचार
-1748046381.jpg)
सिफारिस
प्रवास
कार्टुन
भिडियो
-1747106471.jpg)
विचार
अन्तर्वार्ता
-1745727458.jpg)
ब्लग
